ಈ ಪ್ರಶಾಂತ ಆಡೂರ, ಅವರ ಪತ್ನಿ, ಅವರ ತಾಯಿ - ಈ ಮೂವರ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಏನು ಬೇಕಾದರೂ ಆಗಬಹುದು. ಹೆಂಡತಿ ಸ್ನಾನಕ್ಕೆ ಹೋದರೆ ಗಂಟೆಗಟ್ಟಲೆ ವಾಪಸ್ ಬರೋದಿಲ್ಲ. ಕೊರಿಯರ್‌ನವನು ‘ಡೋರ್ ಓಪನ್, ಬಟ್ ಬಾತ್‌ರೂಮ್ ಲಾಕ್ಡ್’ ಷರಾ ಬರೆದು ಹೋಗುತ್ತಾನೆ. ಕಳ್ಳಕುಬಸಾ ಮಾಡೋ ಪ್ರಹಸನ ನಡೆಯುತ್ತದೆ. ಮೋನಪ್ಪನ ಮಗಳು ದೊಡ್ಡೋಳಾದ ತಕ್ಷಣ. ಅಳಿಯನಿಗೆ ಮದುವೆ ವಯಸ್ಸಾಗಿದೆ ಅನ್ನೋದು ಮಾವನಿಗೆ ಹೊಳೆಯುತ್ತದೆ. ಅದ್ಯಾರೋ ಕೋಮಾಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ಆಶೀರ್ವಾದಕ್ಕಾಗಿ ಉಡುಗೊರೆ ಕೊಡೋ ಹೊಸ ಕಂಗಾಲು ಪ್ರಸಂಗ ಎದುರಾಗುತ್ತದೆ!

ಪ್ರಶಾಂತ ಆಡೂರ ಪ್ರಬಂಧಗಳನ್ನು ಕೇವಲ ಹಾಸ್ಯಲೇಖನಗಳೆಂದು ಕರೆಯುವಂತಿಲ್ಲ. ತಮಾಷೆಯಾಗಿ ಬರೆಯುತ್ತಲೇ ಬದುಕಿನ ವಿವಿಧ ಮಗ್ಗಲುಗಳನ್ನು ಸ್ಪರ್ಶಿಸುತ್ತಾರೆ. ಕಟುಸತ್ಯಗಳನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ನೋಯಿಸದೇ ನಗಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ನಗಿಸುತ್ತಲೇ ಯೋಚಿಸುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.

ನಾಲ್ಕು ಗೆಳೆಯರು ಜಗಲಿಯಲ್ಲೋ ಅರಳೀಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲೋ ಹಸಿರು ಹುಲ್ಲುಗಾವಲಿನಲ್ಲೋ ಹರಟೆ ಹೊಡೆಯುತ್ತಿದ್ದರೆ. ಹಾಸ್ಯಕ್ಕೆಲ್ಲಿಯ ಬರ? ಇವರ ಬರಹಗಳೂ ಅಷ್ಟೇ ಆಪ್ಯಾಯಮಾನ. ಅಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಒಬ್ಬ ಲೇಖಕ ಕೂತು ಇದನ್ನೆಲ್ಲ ಬರೆದಿದ್ದಾನೆ ಎಂಬ ಭಾವನೆ ಹುಟ್ಟದಂತೆ, ಸಖಸಮ್ಮಿತ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ಬರೆಯುವ ಪ್ರಶಾಂತ ಬರಹದ ದೊಡ್ಡ ಶಕ್ತಿ ಅವರು ಬಳಸುವ ಧಾರವಾಡದ ಭಾಷೆ. ಅವರ ಪುಟ್ಟ ಕುಟುಂಬ, ಏನಾದರೊಂದು ತರಲೆ ಮಾಡುವ ಮಿತ್ರರು, ಅದಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಒದಗಿ ಬರುವ ಪ್ರಸಂಗಗಳು.

ನೀವಿದನ್ನು ಓದಿ ಮುಗಿಸುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಬೀಪಿ ಇಳಿದು ಹೋಗಿ, ಶುಗರು ನಾರ್ಮಲ್ಲಾಗಿ, ಆಯಸ್ಸು ಕನಿಷ್ಠ ಒಂದೆರಡು ವರುಷ ಹೆಚ್ಚುತ್ತದೆ!