ಇಂತಹುದೇ ಸಹಾನುಭೂತಿಯನ್ನು (ಮಾಸ್ತಿಯವರ ‘ಚೆನ್ನಬಸವನಾಯಕ’) ಇನ್ನೊಂದೇ ಉದಾಹರಣೆ ಹೇಳುವುದಾದರೆ - ಶ್ರೀ ವ್ಯಾಸರಾಯ ಬಲ್ಲಾಳರ ಕೃತಿಗಳಲ್ಲಿ ಕಾಣುತ್ತೇವೆ. ‘ಹೇಮಂತಗಾನ’ದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿ ವ್ಯಕ್ತಿಯೂ ಜೀವಂತ ಮೂರ್ತಿಯಾಗಿ ಕರುಳನ್ನು ಹಿಂಡುವುದು ಈ ಗುಣದಿಂದಲೇ.... ‘ಹೇಮಂತಗಾನ’ ಕ್ಕಿಂತ ಆದರ್ಶಪೂರ್ಣವಾದ ಕಾದಂಬರಿಯನ್ನು ಇತ್ತೀಚೆಗಿನ ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ನಾನು ಕಾಣೆ; ಅದಕ್ಕಿಂತ ವಾಸ್ತವಿಕವಾದ ಕಾದಂಬರಿಯನ್ನೂ ಕಾಣೆ. ಅದಕ್ಕಿಂತ ಮಾನವೀಯವಾದ ಕಾದಂಬರಿಯನ್ನೂ ಕಾಣೆ.